Gisterochtend ging ik onverwachts met onze kleine meid naar het bos vlakbij. Om contact te maken met de natuur, om mijn hoofd leeg te maken, om duidelijkheid te krijgen. Want ik ga een belangrijk besluit nemen voor mijn business. Omdat ik nog meer mensen wil helpen. Omdat ik klaar ben om de volgende stap te zetten.

Onrust

Ik was onrustig door alle voors en tegens. Door alle vragen die mijn hoofd stelde, terwijl mijn hart iets anders riep. Mij helpt het altijd om dan even de natuur op te zoeken. Deze foto maakte ik ongeveer halverwege onze (voor de kinderwagen) hobbelige wandeling. Ook dat was symbolisch voor hoe ik me voelde. Het paaltje met de pijl wees mij welke route ik moest wandelen. Welke kant ik op moest gaan. Op welke manier ik bij het juiste eindpunt zou komen.

Op gevoel

Ik vroeg me af hoe fijn het zou zijn als ik voor mijn huidige besluit óók zo’n paaltje met een pijl zou hebben. Een wegwijzer de juiste kant op. Hoeveel makkelijker, sneller en geruster zou ik dan dit soort grote besluiten nemen? Maar tegelijkertijd wist ik natuurlijk dat het zo niet werkt. Dat we hiervoor op onszelf zijn aangewezen. Ergens jammer, maar ook heel goed. Want juist dit proces is zo leerzaam.

Het gevecht tussen hoofd en hart. Ook dat speelt hierbij voor mij een rol. En als ik iets van mijn verleden heb geleerd, is het dat ik volledig op mijn hart mag vertrouwen. Mijn hart, mijn gevoel is mijn paaltje met de pijl. Dat is mijn wegwijzer. En ook bij dit besluit ga ik 100% op mezelf en mijn gevoel vertrouwen.

Op naar de volgende stap!