Ieder van ons is druk. Met werk, relatie, kinderen, sporten, commissies en zoveel andere activiteiten. We vragen veel van onszelf en omdat iedereen in onze omgeving hetzelfde doet, vinden we het normaal.

Minder normaal vinden we tijd voor onszelf nemen. Want daar is geen ruimte voor tussen alle bezigheden door. En zeg nou zelf, er is gewoon altijd iets te doen. Of we vínden wel dat er iets te doen is.

Balans werk en privé

Jarenlang werk ik als marketeer bij een grote financiële dienstverlener. Ik werk hard, maak lange dagen en voel me heel verantwoordelijk voor mijn aandachtsgebieden en activiteiten. Vaak zet ik een stapje extra omdat het project, de campagne of de werkzaamheden dat verlangt. En dat vind ik prima.

Met de komst van mijn kinderen verschuift die verantwoordelijkheid voor een deel. Ik ben niet meer als een van de eerste op kantoor en blijf ook niet meer tot in de avond hangen om mijn eindeloze takenlijst af te ronden.

De flexibele manier van werken die mijn werkgever biedt, maakt het mogelijk dat ik soms kortere dagen draai op kantoor en die uren in de avonden of weekenden weer bijwerkt. Dat voelt goed en zo kan ik de balans tussen werk en privé goed in stand houden.

Verstoorde routine

Tot het moment dat het met mij niet zo lekker gaat. Dat er thuis van alles speelt waar ik zelf ontzettend veel last van heb. Maar voor de buitenwereld hou ik de schijn van mijn oh zo leuke leven op en doe ik alsof alles prima gaat.

Ik kabbel voort en merk dat het doen van routine activiteiten me steeds minder makkelijk af gaat. Dingen waar ik normaal niet eens over nadenk, voelen als een enorme opgave. Alles kost moeite en bergen energie. Langzaam voel ik mezelf kleiner worden en thuis wordt de situatie alleen maar erger.

De bom barst

Een uitspraak van mijn manager tijdens een teamoverleg slaat bij mij in als een bom. Zijn woorden raken mij recht in mijn hart. Dé plek waar het elke dag donkerder lijkt te worden en waar de pijn steeds verder toeneemt.

‘Iedereen is vervangbaar’

Deze woorden dreunen nog lang na in mijn hoofd. Ook al zijn ze helemaal niet specifiek op mij gericht, de impact is ongelofelijk groot. Het raakt me tot in mijn diepste. Die drie woorden, die ene zin, zorgen voor een blijvende verandering in mij.

Inmiddels is de situatie thuis niet meer houdbaar en hak ik knopen door. Hierdoor kom ik er alleen voor te staan met twee kleine kinderen. Verdrietig en heftig. De balans werk privé raakt volledig verstoort en ik doe er alles aan om de boel draaiende te houden.

Kiezen voor mezelf

Het besef dringt langzaam door. De woorden van mijn manager komen weer binnen. En wederom brengen ze me aan het wankelen. Iedereen is vervangbaar…

Op het werk is dat zo, maar thuis geldt dat absoluut niet. Daar draait alles en iedereen op mij. Omdat ze nog zo klein en afhankelijk zijn. Omdat ik hun moeder ben. Daarom moet ik zorgen dat ik overeind blijf.

Maar hoe doe je dat als je wereld instort? Als alle zekerheden die je zo zorgvuldig hebt opgebouwd, ineens verdwenen zijn. Als je bijna verdrinkt in het verdriet en tegelijkertijd zo sterk moet zijn dat je de wereld aankunt?

Het begint bij bewust zijn

‘You never know how strong you are, until being strong is the only choice you have’ Deze tekst vat het zo ontzettend mooi en tegelijkertijd confronterend samen. Je hebt geen keuze, je moet door. Opgeven is geen optie.

Ondanks alle lieve mensen om me heen, leunt de zwaarste taak op mijn schouders. En die ga ik aan! Maar dat betekent wel dat ik lief moet zijn voor mezelf. Goed voor mezelf moet zorgen. En hoe zwaar me dat ook valt, ik doe het. Omringd door familie of vrienden, of juist helemaal alleen. Beide confronterend maar ook inspirerend. En het brengt zoveel.

Waardevolle me-time

Tijd maken voor jezelf is zo belangrijk. En hoe je dat invult is vrij. Zo lang je maar echt bewust bent van de rust en ruimte die het je geeft. Voor mijzelf wisselt de invulling van deze me-time nog wel eens. De ene keer loop ik anderhalf uur in mijn uppie door het bos, de andere keer ga ik een hele dag naar de sauna met een vriendin. Want me-time wil niet zeggen dat je het alleen moet doen. Juist tijd doorbrengen met iemand die dichtbij je staat en delen wat er in je leven speelt, kan ook zoveel lucht geven. En dit blijf ik doen. Want hierdoor voel ik mij beter en dat heeft ook een positieve uitwerking op mijn omgeving.