Als de dag van gisteren herinner ik me dit. Het staat op mijn netvlies gebrand. En in mijn hart natuurlijk. Deze foto van precies een jaar geleden is het bewijs van een ongekend mooi en bijzonder moment. Dat ik graag met je deel.

Eerste keer

Voor elke kersverse ouder is het eerste bad moment van hun pasgeboren kindje speciaal. Meestal mag en kan dat al na een aantal dagen. Bij onze kleine meid moesten we er vanwege haar heftige start maar liefst acht weken op wachten. Maar toen het zover was, voelde dat als een ongelofelijk mooi cadeau!

Doodmoe en emotioneel gesloopt waren we zoals je ziet. En we vonden het best wel een beetje spannend, want een kindje met een zuurstofslang én een sonde in haar neusje in bad doen, dat hadden we nog nooit gedaan. Maar we voelden aan alles dat dat niet uit zou maken. Dat dit weer een mijlpaal was. Een lichtpuntje waar we die weken zo ontzettend naar verlangden. Maar vooral eentje die we zo hard nodig hadden om overeind te blijven in deze heftige tijd.

Overgave

We waren er helemaal klaar voor. Toch waarschuwde de verpleegkundige die ons assisteerde ons. Vanuit ervaring en uit bescherming. Ze zei dat de meeste prematuren heel heftig reageerden op de eerste aanraking van water. En dat het genieten waar wij zo op hoopten daardoor wel eens kon tegenvallen. We waren dus voorbereid.

Het tegenovergestelde was gelukkig waar. Vanaf het eerste moment dat haar lijfje het warme water voelde, gaf ze zich helemaal over. In onze veilige handen, voelde ze zich op haar gemak en ontspande volledig. Wat was dat een intens en hartverwarmend moment. Om ons kleine meisje dat al zo’n strijd had geleverd en er nog niet was, zo zien genieten van haar eerste bad. Tranen en kippenvel!