Gisteren vond ik mijn dagboek van jaren geleden terug. Van de tijd dat het helemaal niet goed met me ging. Er doorheen bladerend vielen een aantal dingen me op. Zoals een quote die ik toen kennelijk ergens had gelezen en met een reden had opgeschreven.

Hij luidde:

“Why are you trying to fit in, when you were born to stand out”

Erbij horen

In de tijd dat ik die quote opschreef, was dat precies wat ik mijn leven lang keihard had geprobeerd. Maar dus ook keihard van teruggekomen was. Nu, zo’n 7 jaar later, past die quote helemaal niet meer bij me. Want ik doe niet meer mijn best om ergens bij te horen. Om onderdeel te zijn van iets dat niet bij me past of niet goed voelt. Ik ben mezelf en kijk wat daar bij past. Niet andersom. En wat brengt dat ontzettend veel rust, vrijheid en blijdschap.

Nooit meer

De quote op deze afbeelding “I have absolutely no desire to fit in” zegt precies hoe ik er nu in sta. Hoe ik het nu ervaar. En het vanaf nu alleen nog maar wil. Want inmiddels weet ik wel beter. Mezelf anders voordoen dan wie ik ben, doe ik niet meer. Dat heb ik veel te lang gedaan en het was een lange weg om mezelf weer terug te vinden. Dus dat doe ik nooit meer. En eigenlijk zou niemand dit ooit nog moeten doen.